We waren al 2 weken aan het aftellen en nu was het dan éindelijk zover... Er was een "straat" getekend op de speelplaats langs waar de Sint en de Pieten zouden stappen. Daar moesten wij -gespannen- wachten....
Na het onthaal op de speelplaats - waar we heel veel snoepjes geraapt hebben - ging de Sint naar de kleintjes en wij trokken naar onze klas. Manmanman...wat een ravage hadden die helpers van Sinterklaas aangericht!!! We braken bijna onze benen toen we binnen gingen ;-). Het was al gymnastiek van bij het binnenkomen. En dan: de zetel ondersteboven, stoelen op elkaar, knutselwerkjes op z'n kop, speelgoed overhoop, mappen uitgestald op tafel, radio verstopt, flesjes in de zandbak....Enfin, ik kan zo nog uren doorgaan. Mijn schatten vonden het gé-wél-dig!! Ze ontdekten voortdurend nieuwe, gekke zaken. Maar nog belangrijker dan dat: we hadden tonnen snoep en koekjes. Er zaten ook zakjes tussen met een 10-tal snoepjes in. We maakten de afspraak dat men een zakje mocht nemen als men dat deelde met vriendjes. Ok, geen probleem! Tot "mijne frank viel"... na een tijdje hadden ze allemaal een zakje vast dat ze braaf deelden met elkaar. Slimmerikken zijn het ;-)).
Om 10 u hoorden we geklop op ons raam! Daar stond Zwarte Piet te wuiven... Wow...er waren er een paar die eens moesten slikken. Er was 1 brave Piet en 1 kapoen Piet. Die Piet vloog recht naar de stoel van de Sint. Oei. Mijn liefjes durfden nog niet echt reageren. Ze keken even naar de Sint. Zou hij iets zeggen? Enkele dappere kinders durfden het dan toch...
We kregen een grote zak vol speelgoed. Zwarte Piet ging eens kijken wat er allemaal in zat. Hilariteit alom... Tja, deze Piet heeft mijn schatten wel aan de waggel gehouden!
De cadeautjes lagen uitgestald op de grond en toen was het tijd om afscheid te nemen. Wie wou én durfde mocht nog een handje geven aan Sinterklaas en Zwarte Piet. We kregen nog heel veel snoepjes toegegooid. (en waar ik ze kreeg, kan ik beter niet vertellen)
Onze Pieter liet de sterretjes van hier naar daar vliegen...
De mama van onze Pieter had tot heel laat cakejes staan bakken! Ze zagen er o-ver-heer-lijk uit...
Het was deze keer een zwaaaaare job om de stoel naar de eetplaats te rijden! De voorste wielen bleven soms steken. Voor alle zekerheid had ik Pieters bretellen vast genomen zodat hij er niet als een katapult kon uitvliegen. Maar mijn schatten schaterden het iedere keer weer uit.
Nu het moeilijkste deel: kiezen! Gewone cake of chocolade cake met suikergoed of chocoladecake zonder... Onze Pieter had het volledig in de hand ;-)
Mmmmmm heerlijk!! Gelukkig had de mama er veel gebakken want ze vonden ze héél lekker!
